Εμείς οι διατροφολόγοι συνιστούμε τουλάχιστον 7 μερίδες φρούτων και λαχανικών την ημέρα. Ο αντίλογος είναι τις πιο πολλές φορές ο ίδιος. Δεν έχουμε αυτή τη πολυτέλεια του χρόνου. Πού να πλύνεις και να κόψεις τόσα λαχανικά; Τα φρούτα είναι πιο εύκολο. ΄Εχουν όμως πιο ψηλό γλυκαιμικό δείκτη συνεπώς 2-3 μερίδες την ημέρα είναι αρκετά. ΄Ετσι ξεκινάμε τη μέρα με μια πιο απλή λύση. Καφέ ή ένα χυμό που συνοδεύεται από κουλουράκια ή κέικ ή croissant ή ψωμί με βούτυρο και μαρμελάδα ή cornflakes με γάλα ή granola (οι πιο ψαγμένοι). Αργότερα ένα κουλούρι με έναν ακόμα καφέ, καμιά φρυγανιά ή κανένα κρακεράκι. Το μεσημέρι κοτόπουλο ψητό με πατάτες και λίγη σαλάτα. Το απόγευμα πάλι κανένα κουλουράκι και το βράδυ 1 φέτα ψωμί με τυρί ή 1 κομμάτι πίτσα ή ένα γιαούρτι. Πολλές φορές και τίποτα. Ξεκινάμε τη μέρα μας δημιουργώντας ένα όξινο pH και τη συνεχίζουμε διατηρώντας το.

Tί είναι το potenty of Hydrogen (pH); Eίναι μία κλίμακα που μας δείχνει τον αριθμό των ιόντων του υδρογόνου ενός διαλύματος. Στην προκειμένη περίπτωση το διάλυμα είναι το αίμα. Το pH του αίματος αν είναι χαμηλότερο από 7,36 θεωρείται όξινο, αν είναι ψηλότερο από 7,45 θεωρείται αλκαλικό. Όταν βρίσκεται μεταξύ 7,36 και 7,45 είναι ουδέτερο. Είναι αποδεδειγμένο ότι ένα ισορροπημένο pH παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην υγεία μας. Mε λίγα λόγια όταν το περιβάλλον είναι όξινο οι κυτταρικές δραστηριότητες και λειτουργίες διακόπτονται και μπαίνουν τα θεμέλια για τις αρρώστειες. Η σταθερότητα ενός ισορροπημένου pH στα κύτταρα είναι πολύ βασική για την καλή υγεία.΄Οταν καταναλώνουμε τροφές που δημιουργούν όξινο περιβάλλον το σώμα μας αμύνεται για να επαναφέρει την ισορροπία του. Αν όμως εξακολουθούμε να καταναλώνουμε όξινες τροφές σιγά σιγά το pH του αίματος γίνεται όξινο και οδηγούμαστε σε διάφορες καταστάσεις που δεν είναι καθόλου ευχάριστες. Θα αναφέρω μερικές:

Παχυσαρκία. Γνωρίζουμε ότι τα οξέα αποθηκεύονται στα λιποκύτταρα. Όσο πιο όξινο είναι το περιβάλλον τόσο πιο πολλά λιποκύτταρα παράγει ο οργανισμός για να μπορέσει να τα αποθηκεύσει. Με αυτό τον τρόπο τα απομακρύνει από τα ζωτικά όργανα και να αποφεύγεται πιθανή ασθένεια.

Πόνος στις αρθρώσεις και αρθρίτιδα. Ο μεταβολισμός αφήνει τοξίνες και όξινο περιβάλλον που εξουδετερώνεται με αλκαλικά στοιχεία, π.χ. τα ιόντα του ασβεστίου είναι θετικά φορτισμένα και αναζητούν οξύ για να φτιάξουν το ανθρακικό ασβέστιο. Το ανθρακικό ασβέστιο είναι ακίνδυνο και αποβάλλεται από το σώμα με την προϋπόθεση ότι το pH είναι αλκαλικό, διαφορετικά συσσωρεύεται στις αρθρώσεις.

Οστεοπόρωση. ΄Οταν το pH είναι όξινο το σώμα μας προσπαθεί να εξισορροπήσει την κατάσταση "κλέβοντας" ασβέστιο από τα δόντια, τα κόκκαλα και τους ιστούς αφήνοντας τα εύθραυστα και αδύναμα.

΄Ελειψη βάρους. Σε ένα όξινο περιβάλλον οι ιοί και τα βακτήρια βρίσκουν πρόσφορο έδαφος για να αναπτυχθούν και μπορούν να μειώσουν μέχρι και 50% την απορρόφηση των τροφών. Χωρίς πρωτεϊνες δεν παράγονται ένζυμα και ορμόνες που είναι απαραίτητα για την ενέργεια και λειτουργία του κυττάρου. Σαν αποτέλεσμα έχουμε λιποβαρή άτομα.

Χρόνια κόπωση.΄Οταν τα κύτταρα είναι συνεχώς εκτεθειμένα σ' ένα όξινο περιβάλλον το οξυγόνο μειώνεται και μας δημιουργεί κόπωση και έλλειψη ενέργειας. Αισθανόμαστε ότι πρέπει να φάμε για να δυναμώσουμε, τρώμε ό,τι βρούμε και το πρόβλημα συνεχίζεται.

Καρδιακά προβλήματα. Σ' ένα όξινο περιβάλλον αναπτύσσονται εύκολα βακτήρια, ιοί και μύκητες. Πολλές φορές συσπειρώνονται και μαζεύονται στα εσωτερικά τοιχώματα των αρτηριών. Για την εξουδετέρωσή τους σπεύδουν πρωτεϊνες. Με αυτό τον τρόπο αρχίζει να δημιουργείται πλάκα και η αρτηρία "στενεύει". Η ροή του αίματος και του οξυγόνου δυσκολεύεται. Αν αυτή η αρτηρία είναι η στεφανιαία καταλαβαίνετε πως είναι δυνατό να προκληθεί έμφραγμα.

Αλλεργίες. Oι αλλεργίες είναι σαφές δείγμα οξείδωσης. Οι τοξίνες που παράγονται σ' ένα όξινο περιβάλλον που στερείται οξυγόνου καθώς και η απορρόφηση άπεπτων πρωτεϊνών είναι μία από τις βασικότερες αιτίες των αλλεργιών. Αυτό γίνεται ευκολότερα αντιληπτό σε περιπτώσεις που το πεπτικό σύστημα υπολειτουργεί.

Ακμή. Υπάρχουν πολλά είδη ακμής και δεν είναι λίγα αυτά που συνδέονται με τη διατροφή και ειδικότερα με όξινες τροφές.

Αναπνευστικά προβλήματα. Η αιμοσφαιρίνη που βρίσκεται στους πνεύμονες λειτουργεί μόνο σ' ένα ισορροπημένο περιβάλλον. Εάν το pH είναι όξινο τα μικρόβια που βρίσκονται στο αναπνευστικό μας σύστημα μπορούν ν' αναπτυχθούν εύκολα και να δημιουργήσουν βρογχίτιδα, πνευμονία, ιγμορίτιδα ακόμα και άσθμα.

Με λίγα λόγια πρέπει να προσπαθούμε να έχουμε σταθερά ένα αλκαλικό pH στο αίμα μας. Έτσι βοηθάμε τον οργανισμό μας να βρίσκεται σε ισορροπία και τα κύτταρα να λειτουργούν σωστά. Πώς θα το πετύχουμε αυτό; Με το να τρώμε πολλές "πρασινάδες".

Είναι καλό να φροντίζουμε κάθε γεύμα μας να αποτελείται 70-80% από αλκαλικές τροφές και το υπόλοιπο 20-30% από όξινες. Τα περισσότερα φρούτα (φρέσκα και αποξηραμένα) και σχεδόν όλα τα λαχανικά είναι αλκαλικά, τα όσπρια ουδέτερα, τα σιτηρά όταν είναι ολικής άλεσης τα χρησιμοποιούμε με "μέτρο" ενώ όταν είναι επεξεργασμένα είναι όξινα. Το κόκκινο κρέας, το κοτόπουλο, τ΄αυγά και το ψάρι είναι όξινα. Αυτό δε σημαίνει ότι δε θα τα συμπεριλάβουμε στη διατροφή μας αλλά ότι θά αντισταθμίζουμε το όξινο περιβάλλον που αφήνουν καταναλώνοντας πολλά λαχανικά.

Αφαιρέστε τα σπορέλαια και τις μαργαρίνες και χρησιμοποιείστε αφιλτράριστο ελαιόλαδο. ΄Oσον αφορά τα γαλακτοκομικά καλό είναι να τα αποφεύγετε. Αν πάλι δε μπορείτε ν' αντισταθείτε αρκεστείτε στα κατσικίσια. Πιείτε αφεψήματα χωρίς φόβο και ξεκινείστε τη μέρα σας μ' ένα ποτήρι χλιαρό νερό με λεμόνι. Ναι όσο περίεργο κι αν σας φαίνεται το λεμόνι δημιουργεί αλκαλικό pH μετά τη πέψη του.