Όλο και συχνότερα ακούμε για τα ένζυμα και τη λειτουργία τους. Τί είναι τα ένζυμα; Eίναι σύνθετες πρωτεϊνες που δρουν σαν καταλύτες σε όλες τις βιοχημικές λειτουργίες που γίνονται στο σώμα μας. Η δραστικότητα της λειτουργίας τους εξαρτάται από το πόσο ο οργανισμός έχει όλες τις βιταμίνες που χρειάζεται για να λειτουργήσει καλά. Σημαντικό ρόλο παίζει το μαγνήσιο. Πολλά ένζυμα ενσωματώνουν ένα μόνο μόριο ιχνοστοιχείων όπως το μαγγάνιο, τον χαλκό, τον σίδηρο ή τον ψευδάργυρο και χωρίς αυτά τα ιχνοστοιχεία δε μπορούν να δράσουν.
Τα ένζυμα τα χωρίζουμε σε τρεις βασικές κατηγορίες. Η μεγαλύτερη κατηγορία αποτελείται από αυτά που παίζουν ρόλο στο μεταβολισμό. Αυτά συμμετέχουν σχεδόν σε όλες τις λειτουργίες του οργανισμού μας, όπως την αναπνοή, την ομιλία,, την κίνηση, τη σκέψη, τη συμπεριφορά και την καλή λειτουργία του ανοσοποιητικού μας. Ένα ποσοστό από αυτά εξουδετερώνουν τις καρκινογόνες ουσίες ή μετατρέπουν τοξικά συστατικά σε λιγότερο τοξικά ώστε το σώμα μας να μπορέσει να τα αποβάλλει.
Η δεύτερη κατηγορία είναι τα πεπτικά ένζυμα .Είνα περίπου 22 Τα περισσότερα από αυτά παράγονται στο πάγκρεας και πηγαίνουν στο δωδεκαδάκτυλο (το πάνω κομμάτι του λεπτού εντέρου) για να βοηθήσουν τη διάσπαση της τροφής.
Στην τρίτη κατηγορία ανήκουν τα ένζυμα που παίρνουμε από την τροφή μας. Υπάρχουν σε όλες τις ωμές τροφές και είναι αυτά που βοηθούν να ξεκινήσει η λειτουργία της πέψης που ξεκινάει από το στόμα συνεχίζεται στο στομάχι (μερικώς) και καταλήγει στο λεπτό έντερο. Αυτά είναι οι προτεάσες, απαραίτητες για την πέψη των πρωτεϊνών, οι λιπάσες, για την πέψη των λιπαρών τροφών και οι αμυλάσες για την πέψη των υδατανθράκων. Με την είσοδο της τροφής στο στομάχι εκκρίνονται πεπτικά υγρά από τους γαστρικούς αδένες (σιελογόνοι, πάγκρεας, ήπαρ). Οι εκκρίσεις του στομάχου, γαστρικό υγρό και βλέννα ρυθμίζονται από ορμονικά και νευρικά ερεθίσματα. Το γαστρικό υγρό περιέχει πεψινογόνο και υδροχλωρικό οξύ. Το πεψινογόνο είναι προένζυμο και μετατρέπεται με τη βοήθεια του υδροχλωρικού οξέως σε πεψίνη. Είναι το ένζυμο που βοηθάει να ξεκινήσει η διαδικασία πέψης των πρωτεϊνών. Εδώ παίρνει μέρος και ο εσωτερικός παράγων που χρειάζεται για την απορρόφηση της βιταμίνης Β12. Τα ένζυμα που χρειάζονται για να ολοκληρωθεί η πέψη της τροφής είναι αυτά που βρίσκονται στο λεπτό έντερο.
Έρευνες που έχουν γίνει για τα ένζυμα μάς αποκαλύπτουν τη σπουδαιότητα ορισμένων ωμών και που έχουν υποστεί ζύμωση τροφών. Τα ένζυμα στις ωμές τροφές και ειδικότερα στις ωμές τροφές που έχουν υποστεί ζύμωση βοηθούν να ξεκινήσει η διαδικασία της πέψης και μειώνουν την ανάγκη του οργανισμού να τα παράξει...Όλες οι τροφές απενεργοποιούνται σtους 48 βαθμούς υγρής θερμοκρασίας και 65 βαθμούς ξηρής. Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι η τροφή μας δεν είναι καλό να είναι μόνο μαγειρεμένη γιατί επιβαρύνουμε το πάγκρεας. Το αναγκάζουμε να παράγει συνέχεια ένζυμα για να μπορέσει να γίνει η πέψη. Κατά τον Δρ. Edward Howell, πρωτοπόρος στην έρευνα των ενζύμων, η συνεχής μαγειρεμένη τροφή είναι αιτία για ασθένειες και “στρεσάρισμα” του οργανισμού. Διατύπωσε το ακόλουθο αξίωμα ” η διάρκεια της ζωής είναι αντιστρόφως ανάλογη με το ρυθμό που εξάντλείται το ενζυμικό δυναμικό ενός οργανισμού”.. Με άλλα λόγια οι ανεπεξέργαστες τροφές μας δίνουν ενέργεια και βοηθούν στο να έχουμε καλή υγεία. Γενικά δημητριακά, όσπρια και ορισμένα λαχανικά πρέπει να μαγειρεύονται.Το κρέας και τα ψάρια μπορούν να καταναλωθούν ωμά ή μαγειρεμένα. Όσο σημαντική κι αν είναι η ωμή τροφή δεν πρέπει να παραβλέπουμε την μοναδικότητα του κάθε οργανισμού. Αν οι ωμές τροφές μας είναι δύσπεπτες πρέπει να τις αντικαταστήσουμε με μαγειρεμένες μέχρι ο οργανισμός μας μπορέσει να τις διαχειριστεί. Καλό είναι να ξέρουμε τα οφέλη των ωμών τροφών και ακόμα καλύτερο να ακούμε το σώμα μας και να μην το επιβαρύνουμε με ότι του χαλάει την ισορροπία.«.