Σε συνέχεια του άρθρου “ΠΟΣΟ ΤΑ ΕΝΖΥΜΑ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ” 14/11/2019
Πολλές φορές παραπονιόμαστε ότι δυσκολευόμαστε να χωνέψουμε αυτό που τρώμε. Πολλοί λόγοι μπορεί να παίζουν ρόλο αλλά ο βασικότερος οφείλεται στα πεπτικά ένζυμα. Η γνωστή μας φράση “είμαστε αυτό που τρώμε” καλό είναι να αντικατασταθεί με “είμαστε αυτό που μπορεί να χωνέψει και να απορροφήσει ο οργανισμός μας”. Χωρίς πεπτικά ένζυμα ακόμα και η πιο καλή και πλήρης τροφή δε μπορεί να μας προσφέρει τίποτα. Η διαδικασία της επεξεργασίας της τροφής ακολουθεί τέσσερα στάδια: κατάποση, πέψη, απορρόφηση και αποβολή.
Η πέψη ξεκινάει από την ώρα που βλέπουμε και μυρίζουμε το φαγητό μας. Ακολουθεί η αποδόμηση της τροφής που ξεκινάει με τη μάσηση. Οι σιελογόνοι αδένες, το στομάχι και το πάγκρεας εκκρίνουν ένζυμα. Αυτά τα ένζυμα είναι πεπτικά και διασπούν την τροφή μας σε μόρια ώστε να μπορέσουν οι πρωτείνες, οι υδατάνθρακες, τα λίπη καθώς και όλα τα υπόλοιπα θρεπτικά συστατικά να απορροφηθούν.
‘Ενα από τα σπουδαιότερα στομαχικά οξέα είναι το υδροχλωρικό οξύ ( ΗCL) Βοηθάει στη διάσπαση των πρωτεϊνών σε αμονοξέα και στην απορρόφηση του ασβεστίου, του μαγνησίου, του σιδήρου καθώς και άλλων μετάλλων. Επίσης είναι πολύ βασικό για την ισορροπία του μικροβιώματος του γαστρεντερικού σωλήνα. Όταν το υδροχλωρικό οξύ είναι χαμηλό έχουμε προβλήματα με την πέψη.
Μετά από την πέψη ακολουθεί η απορρόφηση που γίνεται στο λεπτό έντερο. Και εδώ έχουμε διάσπαση της τροφής, πιο πλήρη. Για να επιτευχθεί χρειάζονται ένζυμα που εκκρίνονται από το πάγκρεας και χολή που εκκρίνεται από το συκώτι. Όταν γίνει η απορρόφηση τα θρεπτικά συστατικά (της τροφής που καταναλώσαμε) μέσω του αίματος τροφοδοτούν τα κύτταρα του οργανισμού μας.
Τελευταία έχουμε την αποβολή των συστατικών που δεν μας χρειάζονται και επιτυχχάνεται με τη βοήθεια της κινητικότητας του εντέρου.
Χωρίς τα πεπτικά ένζυμα ο οργανισμός μας δε μπορεί να διασπάσει τις πρωτείνες, τα λίπη και τους υδατάνθρακες.
Κάθε ένζυμο παίζει τον δικό του ξεχωριστό ρόλο. Όλα χρησιμοποιούν τα μόρια του νερού για να διασπάσουν την τροφή (υδρόλυση). Έχουμε τα ένζυμα για τη διάσπαση των πρωτεϊνών, για τη διάσπαση των υδατανθράκων καθώς και των λιπαρών ουσιών. Τα βασικότερα είναι :
- αμυλάση. Υπάρχει στο σάλιο μας και στα υγρά του παγκρέατος και του στομάχου. Διασπά τους υδατάνθρακες και τα άμυλα σε απλά σάκχαρα
- λακτάση. Διασπά τη λακτόζη που είναι το σάκχαρο του γάλατος στα απλά σάκχαρα γλυκόζη και γαλακτόζη.
- λιπάση. Ένζυμο του στομάχου και του παγρέατος που διασπά τα λίπη σε λιπαρά οξέα και γλυκερόλη
- πρωτεάση. Βρίσκεται στο στομάχι, το πάγκρεας και το έντερο και διασπά τις πρωτείνες σε αμινοξέα
- μαλτάση. Διασπά τα σάκχαρα σε γλυκόζη
- σακχαράση. Διασπά τα σάκχαρα σε γλυκόζη και φρουκτόζη
Είμαστε αυτό που τρώμε, διασπάμε (πέψη) και απορροφάμε. Με αυτό τον τρόπο έχουμε σταθερό βάρος, καλό ανοσοποιητικό σύστημα και σωστή αντίδραση του οργανισμού σε ενδεχόμενη φλεγμονή. Μεγαλώνοντας τα πεπτικά ένζυμα μειώνονται με αποτέλεσμα να παρουσιάζονται προβλήματα στο γαστρεντερικό και να μη μπορεί να γίνει πλήρης πέψη και αφομίωση της τροφής.
Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι:
να αποφεύγουμε τις επεξεργασμένες τροφές
να πίνουμε πολύ λίγο νερό κατά τη διάρκεια του γεύματος
να μην τρώμε αργά το βράδυ (βασικά να μην τρώμε πριν πάμε για ύπνο)
Να έχουμε διατροφή πλούσια σε λαχανικά
Να μασάμε πολύ καλά την κάθε μας μπουκιά.
Να μην τρώμε όταν είμαστε “στρεσαρισμένοι”
Να έχουμε καθημερινή άσκηση (δεν χρειάζεται πολύ ώρα) ώστε να βοηθάμε την κινητικότητα του εντέρου
Να επιλέγουμε τροφές “φιλικές” στο οργανισμό μας, ώστε να τον διευκολύνουμε.
